Savanna Keçisi, anavatanı Güney Afrika Cumhuriyeti’nin Northern Cape bölgesi olan, etçi özellikleriyle dikkat çeken bir keçi ırkıdır. Ataları Güney Afrika’nın yerli keçi ırklarıdır.  Boer keçisi ile yakın akrabadır. 1955 yılında başlayan seleksiyon çalışmaları sonucu 1957 yılında, Vaal Nehri yakınlarında, Cilliers and Sons çiftliğinde geliştirilmiştir. 1994 yılında Amerika Birleşik Devletleri’ne getirilmiştir. Daha sonra Kanada, Avustralya ve Gürcistan’a az sayıda keçi ihraç edilmiştir. Günümüzde Güney Afrika ülkeleri dışında az sayıda yetiştirilmektedir. İlk birliği, 1993 yılında Güney Afrikalı yetiştiriciler tarafından Savanna Goat Society ismiyle kurulmuştur.

Savanna Keçisi Genel Özellikleri

• Zorlu koşullara adaptasyonu çok iyi olan bir keçi ırkıdır. Sıcak havalara ve kuraklığa karşı toleransı yüksektir.
• Savan arazilerine uyumu üst düzeydedir. Fakir meralarda ve dikenli çalılıklarda yetiştirilmesi mümkündür.
• Sağlam yapılıdır.
• Dış parazitlere karşı dayanıklıdır.
• Canlı ve uyumlu bir karaktere sahiptir. Sevk ve idareleri diğer keçi ırklarına kıyasla daha kolaydır.
• Eti az yağlı, yumuşak, hafif ve çok lezzetlidir.
• Annelik içgüdüleri gelişmiştir. Oğlaklarına karşı son derece koruyucu hayvanlardır.

Morfolojik ( Görünüm ) Özellikleri

• Bütün vücudu beyaz ve kısa kıllarla kaplıdır.
• Derisi esnek yapılı ve kalındır. Deri rengi koyu griden siyaha kadar değişir.
• Hem dişi hem de erkek keçiler boynuzludur. Boynuzları geriye doğru kıvrıktır. Erkeklerin boynuzları dişilere kıyasla biraz daha büyük ve iri olur.
• Boynuzları ve toynakları siyah renktedir.
• Uzun boyunları ve kuvvetli bir çeneleri vardır.
• Tekelerin göğüs ve boyun kısımlarında gevşek deri kıvrımları belirgindir.
• Etçi ırklara özgü, kaslı bir vücut yapısı göze çarpar.
• Yetişkin keçilerin cidago yüksekliği 48 – 62 cm arasında değişir.

Savanna Keçisi Verim Özellikleri

• Yetişkin keçilerin canlı ağırlık 60 – 90 iken tekelerde canlı ağırlık 90 – 115 kg arasında değişir.
• Tipik sütçü ırklar gibi yedikleri yemi ete çevirme oranları yüksektir.
• 100 günlük oğlaklar, 25 – 30 kg canlı ağırlığa ulaşırlar.
• Erken gelişen bir ırk olmasına rağmen çiftleştirme için normal yetişkin ağırlıklarının % 75 – 80’ine gelmelerine dikkat edilmelidir.
• Mevsimsel kızgınlık göstermezler, tüm yıl boyunca üreyebilirler.
• Döl verimi, doğumda ikizlik oranı ve doğan oğlakların hayatta kalma oranı yüksektir.
• Az ama çok değerli kılları vardır.