20. yüzyılın başlarında Güney Afrika merkezli olarak elde edilen Boer keçisi,  Hindistan ile Avrupa keçi ırklarının melezlenmesi yoluyla meydana gelmiş bir ırktır. Bu keçi ırkının ismi, “Boer” şehrinden köken almıştır. En sevilen etçil keçi ırklarının başında gelen bu keçiler Güney Afrika’nın dışında Yeni Zelanda’dan da ihraç edilebilmektedir.

2015 yılında Siirt Üniversitesi’ne bağlı Veteriner Fakültesi’nin “Keçi Araştırma ve Uygulama Merkezi”nde bu keçi ırkıyla, ülkemizin yerli Kıl Keçilerinin melezlenmesi için çalışmalar yapılmıştır. Böylelikle, özellikle Güneydoğu Anadolu Bölgemizde keçi yetiştiriciliğinin yaygınlaştırılması hedeflenmiştir. Aynı yıl 17 adet Boer keçisi, damızlık olarak kullanılmak üzere satışa çıkarılmıştır.

Geniş meralardaki otlama kabiliyetleri sayesinde çok kolay şekilde bakılabilen bu keçilerin yetiştiriciliğine dikkat etmek gerekmektedir. Sahip olması gereken bakır miktarını alamazsa anemi (kansızlık) , abortus (düşük), kas uyuşukluğu, döl veriminde azalma, ishal gibi problemlerle karşılaşılmaktadır. Keçi yetiştiriciliğinde  hazır yemlerden ve mineral desteklemesi yapılan yem katkı maddelerinden uzak durulması tavsiye edilmektedir.

Boer Keçisi  Temel Özellikleri

Bodur bir keçi ırkıdır. Boynuzlu bir tür olarak bilinen Boer keçileri hastalıklara karşı dayanıklı yapısı ile dikkat çekmektedir. Hızlı gelişen ırklardan biri olan Boer ırkında ikizlik oranı yüksek, annelik içgüdüsü son derece iyi ve döl veriminde de yüksek oranlara ulaşılmaktadır. Erkeklerde 135, dişilerde 100 kiloya kadar çıkan ağırlığı ile ağır bir ırk sayılan bu ırkın bir batını için oğlak sayısı ortalaması 2’dir. Bu ırkta yaklaşık 150 günlük bir gebelik dönemi görülür.

Karkas eti çok kaliteli olup, kolesterol ve yağ oranı düşüktür. Besiye alınan çepiçlerin canlı ağırlık artışı ortalama olarak günlük 227 – 270 gramdır.