Çayır Yumağı (Festuca pratensis Huds=F.elatior L.)

Genellikle serin, nemli ve ılıman bölgelerde yetişmekte olan Çayır Yumağı dona ve soğuğa karşıda oldukça dayanıklıdır. Ayrıca yapısı gereği kış mevsiminden kısa süre sonra sürmektedir.

Yapısı gereği kurak iklimlerde yaşayamamaktadır. Besin değerleri yüksek olan dağlık bölgelerde de yetişebilen bir türdür.

Nemli, orta derecede ağır ve ağır topraklarda ekim yapılması uygun olan bir türdür. Yeterli besin maddesinin yanında kireç ve su bulunması durumunda kumlu topraklarda da yetiştirilmesi mümkündür. Fakir mineralli ve asitik yapıdaki topraklar ile uzun süreli su basmalarına maruz kalan topraklarda dayanıklılığını kaybetmektedir.

İyi hazırlanmış ve bastırılmış toıhumlar tohum yatağına mibzerle ekim sırasında dekar başına 2 – 2,5 Kg, serpme ekimde ise dekar başına 3 – 3,5 Kg kadar tohum kullanılmalıdır. Ekim sırasında sıra aralığı 20 – 30 cm arasında, ekim derinliği ise 1,5 – 2,5 cm aralığında olmalıdır.

Çayır Yumağı ot üretimi için kullanılacaksa Yonca ve Çayır Üçgülü ile otlakıye olarak kullanılacaksa da Gazal Boynuzu ve Ak Üçgül ile karışım yapılarak kullanılması daha iyi olacaktır.

Tohumları çok kolay ve hızlı döküldüğü için sarı olum döneminde hasat işlemlerine başlanması gerekmektedir. Bu dönemde salkım ana ekseni henüz yeşil veya sarı-yeşil arasındaki bir renktedir.

Tohum üretimi işlemlerinde daima birinci biçim kullanılmaktadır. İkinci veya saha sonraki biçimler tohum üretiminde kullanılmamalıdır.

İlk tohum biçiminden sonra tesis alanı otlak hayvanlara ayrılabilir veya biçilerek ot içerisinde değerlendirilebilir. En yüksek tohum verimine 2-3 yaşındaki alanlardan ulaşılmaktadır.